Dietrich's 3D CAD/CAM wersja 23
Kluczowe nowości w skrócie.

Dokumentacja techniczna w formie rysunków zawiera również informacje o charakterze opisowym. Tabele, zestawienia, rozbudowane opisy techniczne stanowiły nie lada problem. Jeżeli możliwości techniczne dopuszczały do budowania takich obiektów, to było to pracochłonne i niezwykle uproszczone w wyglądzie. Taki stan wynikał z prostej zależności: program CAD to nie edytor tekstów i odwrotnie. Dlatego prostym rozwiązaniem okazało się import i osadzanie obiektów w formacie RTF. Jest to standard obsługiwany przez wszystkie edytory tekstów: od komercyjnych jak MS Word po bezpłatne jak OpenOffice czy Dokumenty Google. Plik RTF zawiera formatowanie tekstów, tabel a nawet grafik. Import RTF oraz RTF - ramka (import i skalowanie treści do wielkości wskazanej ramki), to funkcje dostępne w D-CAD 2D od kilku już lat. Nowością jest możliwość edycji obiektów RTF po ich osadzenie w rysunku. Edycja uruchamia domyślny edytor tekstowy, dokonujemy wymaganych zmian, zapisujemy dokument i automatycznie zostaje zaktualizowana treść rysunku.

Przekroje i widoki konstrukcji stanowią bardzo ważny element dokumentacji technicznej. Z tego względu zostało włożone sporo wysiłku w usprawnienie mechanizmu tworzenia widoków i przekrojów. Pierwszą znaczącą zmianą jest wydzielenie dodatkowe przestrzeni w programie dla przekrojów. Przekroje i widoki posiadają własną pozycję w strukturze modelu. Każdy z nich posiada opis oraz identyfikujące oznaczenie. Dostęp do dowolnego przekroju następuje z poziomu okna struktury modelu, więc jest szybki i efektywny.

Został zbudowany edytor przekrojów i widoków. Rolę edytora jest definicja i edycja wyglądu oraz opisu i wymiarowania przekroju. To całkowicie nowe narzędzie. Tworząc nowe przekroje można wykorzystać predefiniowane ustawienie, w ten sposób powstaną widoki i przekroje o jednakowych parametrach i wyglądzie. 

Podstawowym narzędziem edytora przekrojów i widoków jest trybu prezentacji. Projektant może kontrolować widoczność kondygnacji, przegród budowlanych oraz elementów konstrukcji. 

Innym narzędziem jest opis i wymiarowanie. Za jego pomocą kontrolowany jest system automatycznego wymiarowania, opisu i etykietowania elementów przekroju oraz system kreskowania i cieniowania.

Treść każdego przekroju można wzbogać korzystają ze standardowych narzędzi rysunkowych, opisowych oraz bloków rysunkowych. 

W ten sposób powstają kompletne widoki i przekroje konstrukcji do druku bezpośredniego.

Wizualizacja i atrakcyjna forma prezentacji modelu staje się ważnym i istotnym trendem w tworzeniu narzędzi projektowych CAD. Nowa wersja programu zawiera nowy opcjonalny moduł D-Wizualizacja. Moduł D-Wizualizacja wprowadza do wizualizowania modelu efekt cienia oraz efekt głębi. Podstawowy obszar zastosowania to widoki i przekroje. Użytkownik ma możliwość kontroli parametrów oświetlenia takich jak kierunek i wysokość. Włączenia opcji efektu cienia umożliwia zarządzanie kolorem oraz poziomem jego transparentności. Efekt głębi realizowany jest dla płaszczyzn za pomocą gradientu kolorów.  W przypadku krawędzi, dostępne są dwa parametry grubość linii oraz intensywność gradientu kolorów. 

W ten sposób, bazując na kilku parametrach można uzyskać żywe, pełne wyrazu wizualizacje z efektem cienia i głębi. 

Moduł ma wpływ również na moduł D-CAM. Można włączyć efekt cienia.

Logika podpowiada, że okna lub też drzwi są przypisane do konkretnej ściany, a ta z kolei do kondygnacji. W taki sposób również je lokalizujemy. Sytuacja staje się nieco bardziej skomplikowana, gdy jakikolwiek element stolarki otworowej jest lokowany na granicy dwóch lub więcej kondygnacji. Z taką nietypową sytuacją spotykamy się przy przeszkleniach klatek schodowych lub ciągów komunikacyjnych. Nowe rozwiązania zastosowane w programie świetnie sobie radzą w takich sytuacjach. Okno lub dowolny inny element stolarki otworowej jest wstawiany i przypisany do ściany niżej położonej. W górnej ścianie automatycznie powstaje otwór. Wszystkie narzędzia projektowe rozpoznają otwór w górnej ścianie i dostosowują konstrukcję do obecności okna, drzwi lub wnęki. 

Tworzenie rysunków hybrydowych zawierających elementy rysunkowe (wektorowe) oraz grafiki i zdjęcia (rastrowa) możliwe było jedynie poprzez bezpośrednie wstawienie grafik do rysunku. Teraz to się zmienia. Generując dokumentacje techniczną z modelu, który zawiera obiekty rastrowe w postaci zdjęć lub grafik powstaje automatycznie rysunek razem z grafikami.

Nowe rozwiązanie jest szczególnie przydatne w technologii skanowania laserowego i odwzorowania za pomocą chmury punktów. Ortofotomapy, czyli obrazy powstałe z rzutowania chmury punktów na wybrana powierzchnię, są bardzo przydatne. Możliwość zapisania  ortofotomapy wraz z rysunkiem konstrukcji daje 100% pewność zgodności projektu z wykonaną inwentaryzacją.

Linie złożone to zaawansowane obiekty, które składają się linii bazowej oraz dodatkowych symboli umieszczonych na niej. Znajdują szerokie zastosowanie przy tworzeniu dokumentacji technicznej: plany zagospodarowania terenu, projekty instalacji technicznych i wielu innych zastosowaniach. Linie złożone są wykorzystywane do oznaczania ciągów instalacyjnych: elektrycznych, wodnych, gazowych, kanalizacyjnych itp. 

Jako symbole można stosować: cyfry, litery i symbole (%, # itp). Linia złożona może być kontrolowana z poziomu kryterium minimalnej długości oraz skali. W zależności od zastosowanej skali rzutni rysunkowej, ta sama linia złożona może przyjmować różny wygląd. 

Linia złożona może być edytowana tak samo jak zwykła linia: przycinanie, wydłużanie, dopasowana do narożnika itp. Po skróceniu lub rozciągnięciu linii, symbole są automatycznie ponownie rozmieszczone.

Standardowy system projektowania budynków zakłada podział ścian dla każdej kondygnacji. Ściana jest ograniczona na wysokość przez ścianę znajdującą się nad nią. Jest to rozwiązanie logiczne i praktyczne. Problem pojawia się przy opracowaniu dokumentacji technicznej budynku. Rysunki elewacji powinny prezentować płaszczyznę ściany bez linii podziałów, jeżeli takowe nie występują. Nowa funkcjonalność programu umożliwia wykrycie styków jednakowych i zlicowanych ścian. W takim przypadku krawędź jest eliminowana na widokach elewacji. W pozostałych przypadkach: występu ścian, różne typy ścian, różne warstwy wykończeniowe elewacji, krawędzie ścian są widoczne i prezentują rozgraniczenia.

Funkcja szybkiego kopiowania obróbek była bardzo oczekiwana przez wielu użytkowników. Dotychczasowe rozwiązania, czyli obróbki specjalne lub nosiciel nadawały się do zastosowań systemowych. Ich przygotowanie wymagało pewnego nakładu pracy, ale rezultatu były spektakularne. Funkcja kopiowania obróbek jest prosta i szybka w swoim działaniu. Posiada ograniczenia w zakresie dostępnych obróbek, takich jak: wiercenia, wycięcia, zacios, gniazdo, czop. Użytkownik może kopiować jedną obróbkę lub grupę obróbek. Ich selekcja jest dokonywana graficznie. Proces kopiowania można wykonać na jedną lub grupę belek. 

Użytkownik ma do dyspozycji dwa tryby kopiowania:

• początek/koniec belki

• punkt bazowy/docelowy

Pierwsza z opcji to optymalne rozwiązanie do kopiowania obróbki pozycjonowanych względem końca belki: obróbki pod okucia, detale oparcia i mocowania belek. Funkcja w zależności od wskazanego końca belki automatycznie dopasowuje układ i orientację kopiowanych obróbek. 

Druga opcja umożliwia kopiowanie obróbek wraz z ich dystrybucją na elemencie docelowym. Znajdzie zastosowanie w przypadku obróbek lokowanych na długości elementu. Proces kopiowania obróbek nie daje możliwości edycji ich parametrów, a jedynie ich położenia.

Drewniane stropy belkowe posiadają różnie zdefiniowane orientację. Wynika to z optymalizacji długości przęsła pola stropu w zależności od dostępnych podpór. Z tego względu w obrębie jednej kondygnacji spotykamy się z kilkoma polami stropowymi o różnych orientacjach. Nowa funkcjonalność programu daje możliwość podziału większego pola stropu na mniejsze. Podziału można dokonać za pomocą linii równoległych do osi X lub Y układu współrzędnych. Można również wykonać podział za pomocą dowolnej linii łamanej. Dodatkowo można na etapie podziały zdefiniować szczeliny między nowo utworzonymi polami stropowymi. Nowa opcja będzie szczególnie przydatna przy pracy z zewnętrznymi modelami, importowanymi z programów architektonicznych.

Kombi-blok WOD-KAN umożliwia projektowanie punktów wodnych w budynkach o konstrukcji szkieletowej. Został on tak przygotowany aby obsługiwać następujące typy punktów wodnych: zlew, zmywarka, umywalka, toaleta, bidet, natrysk i pralka. Narzędzie posiada 3 zakładki, zawierające wymagane dane.

Punkt wodny
Definiuje opis punktu wodnego oraz średnice i położenie (pion/poziom) wierceń. Przewidziane zostały 3 wiercenia: ciepła i zimna woda oraz odpływ. Wysokość punktu wodnego mierzona jest od posadzki do górnych wierceń. Rozstaw wierceń pod zasilanie wyznaczane są według osi punktu wodnego: na lewo i prawo. Położenie odpływu określa odsunięcie od punktów wodnych.

Wzmocnienie
Ta opcja umożliwia definicję wymiarów oraz położenia dodatkowego elementu ryglowego. Jest on automatycznie łączony z sąsiednimi słupkami. Rygiel służy jako element montażowy dla oczek wodnych.  

Podwalina
W celu doprowadzenie rur do punktów wodnych konieczna jest perforacja podwaliny. Użytkownik może określić wymiary wycięcia w podwalinie. Dodatkowo obszar można zabezpieczyć obszarem ochronnym w przypadku produkcji na mostach.

Rozwiązania oparte na zamkniętych makrach nie spełniają oczekiwań wszystkich klientów. Ci bardziej wymagający chcą w większym stopniu mieć kontrolę nad procesem produkcyjnym. Dlatego powstały dwie grupy obróbek ścieżek narzędziowych - wycięcie i ścieżka. Umożliwiają one kontrolę nad pojedynczym przejściem narzędzia obróbczego po linii prostej lub łuku kołowym. Obróbkę można zastosować w formie bezpośredniej, obróbki specjalnej lub kombi bloku. Tak wszechstronne rozwiązania dają duże możliwości w zakresie aplikacji. 

Ścieżka narzędzia jest interpretowana w plikach maszynowych jako obróbka typu FREE CONTOUR. Z powodzeniem można ją stosować na maszynach obsługujących format BTL 10.4 oraz BVX drugiej generacji (CAMBIUM).

Połączenie X-Fix

Przykładem praktycznego zastosowania obróbki ścieżka narzędzia, jest połączenie X-Fix. To rodzaj złącza klinowego, dwuczęściowego. Znajduje zastosowanie w technologii budownictwa masywnego CLT, przy łączeniu płyt ściennych, stropowych i dachowych. W łączonych elementach wykonywane jest charakterystyczne wycięcie w kształcie zbliżonym do trapezu. Specjalny kombi-blok umożliwia wstawienia i dystrybucję obróbek oraz elementów X-Fix. 

Frezowane napisy

Opcja frezowania napisów była dostępna w poprzednich wersjach programu. Procedura była jednak dość skomplikowana i nie cieszyła się dużą popularnością. Nowy kombi-blok frezowanie napisów jest prosty i szybki w działaniu. Można kontrolować wysokość znaków, średnicę narzędzia i głębokość frezowania. Napisy można zorientować zgodnie lub przeciwnie do osi X elementu.

Clip Box

Przeglądarka modeli HTML otrzymała nową bardzo funkcjonalną opcję Clip Box. Umożliwia ona kontrolę zakresu prezentacji modelu, za pomocą obszaru ograniczenia. Jest on kontrolowany metodą graficzną. Dla każdego z trzech kierunków znajdują się po dwa uchwyty, których zmiana położenia wpływa na wielkość obszaru ograniczenia prezentowanego modelu. W ten sposób można wyizolować pojedynczą ścianę lub detal konstrukcji. Płaczyzna Clip Box przecinająca model, generuje przekrój. W ten sposób można uzyskać bardzo interesujące widoki modelu.

Widoki i komentarze

Przeglądarka modeli HTML wykorzystywana jest do komunikacji. Może ona być realizowana na wielu poziomach, konsultacja: z klientem, poddostawcą, działem produkcji i montażu na budowie. Proces komunikacji opiera się na zapisanych widokach oraz krótkiej informacji o zgłoszeniu, jego autorze i dacie jego wykonania. Widoki zwane scenami zapisywane są do zewnętrznych plików DWCF. Można je przesłać w formie załącznika pocztowego, umieścić na serwerze lub chmurze. Zapisane sceny można wczytać do modelu HTML. Model zostanie zaprezentowany zgodnie z zapisaną sceną wraz z treścią zgłoszenia oraz informacją o jego autorze. Każde zgłoszenie można skomentować i zapisać jako nową scenę z pełną historią zgłoszeń. W ten sposób można prowadzić precyzyjną komunikację między uczestnikami projektu.

Cena oraz dostępność dużych i bardzo dużych monitorów (≥ 49") powodują powolne wypieranie układów wielomonitorowych w zastosowaniach CAD. Posiadanie jednego dużego monitora jest wygodniejsze i otwiera nowe, niedostępne do tej pory możliwości. 

Nowe rozwiązanie zastosowane w programie umożliwiają zarządzanie wielkością oraz położeniem okien różnych aplikacji Dietrich’s na ekranie monitora. Wystarczy określić rozmiar okna aplikacji, a następnie ustawić w dowolne miejsce na ekranie monitora.  Użytkownik może zaplanować optymalne i ergonomiczne wykorzystanie dużej przestrzeni monitora, dla wszystkich potrzebnych mu aplikacji. Lokalizacja oraz wielkość okna aplikacji jest zapamiętywana, nawet po wyłączeniu komputera. Przy ponownym uruchomieniu Dietrich’s 3D CAD/CAM, moduły programu pojawiają się w zapamiętanej lokalizacji i rozmiarze na ekranie.

Został wdrożony nowy, bardziej wydajny system obsługi grafiki 2D, czyli Direct2D. Nowy system umożliwia, wsparcie sprzętowe wyświetlania grafiki 2D w oparciu o olbrzymią moc obliczeniową karty graficznej. Dotychczas wykorzystywany systemu GDI, bazował na mocy obliczeniowej procesora CPU. Nowe rozwiązanie wspiera prezentację krawędziową modelu oraz wszelkiego rodzaju obiekty rysunkowe i opisowe. Wizualizacja modelu jest oparta na technologii OpenGL.

Wybór systemu prezentacji grafiki krawędziowej pozostał w gestii użytkownika. Za pomocą ustawień ogólnych może dokonać wyboru między Direct2D, a GDI. Ustawienia są dostępne dla modelu 3D - w D-CAM oraz rysunków - w D-CAD 2D.

Wydajna praca projektowa wymaga od użytkownika dostosowania widoczności elementów konstrukcji do aktualnie wykonywanego działania. Kontrola zakresu widoczności elementów to czynność powtarzana wielokrotnie w ciągu dnia pracy projektanta. Funkcja tryb prezentacji w dotychczasowej formie osiągnęła szczyt swoich możliwości i konieczne były gruntowne zmiany w tym bardzo ważnym narzędziu.

Unifikacja

Funkcja tryb prezentacji została zunifikowany. Twórcy nowego trybu prezentacji postarali się stworzyć nowe narzędzie w taki sposób, aby bez względu na wybór modułu, zakres dostępnych opcji pozostawał w miarę możliwości niezmienny. 

Okno dokujące 

Funkcja tryb prezentacji stała się bardziej dostępna dzięki opcji okno dokowane. Użytkownik może okno zadokować w stałym miejscu lub umieścić dowolnie na ekranie. Ma bezpośredni dostępne do kontroli zakresu i sposobu wyświetlanie obiektów na ekranie. Zadokowane okno można zminimalizować, można korzystać z zapisanych ustawień, zwinąć lub rozwinąć wszystkie zakładki okna.

Macierz

Rozwój programu i oczekiwania klientów sprawiają że ilość kontrolowanych parametrów trybu prezentacji wzrasta i generuje problemy o banalnych charakterze. Po prostu brakuje miejsca na nowe opcje. Nowatorskim rozwiązaniem jest system macierzowy. Umożliwia on kontrolę prezentacji elementów konstrukcji w zależności od przynależności do: części konstrukcji (ściana, strop, dach itp), warstwy przegrody (-2, 0, +2 itp) oraz typu elementu (belka, płyta, okucia). Po opanowaniu mechanizmu działania, narzędzie niezwykle efektywne w działaniu.

Gruntowna analiza w zakresie systemu automatycznego opisu i etykietowania obiektów w środowisku projektowym oraz generowanej dokumentacji rysunkowej, wykazała pewne rozbieżności. Aktualizacja programu wyeliminowała całkowicie ten problem. Została dokonana standaryzacja i unifikacja opisu elementów. W wielu opcjach zostały wprowadzone zmienne jako parametry opisu.

System zmiennych został zastosowany w nazewnictwie i opisie rysunków. Standardowy system nazewnictwa rysunków oparty o sztywny trzy znakowy zapis został porzucony. Nowe rozwiązanie wykorzystuje w pełni system zmiennych. Nazwa pliku rysunkowego może składać się ze stałych fraz, zmiennych oraz licznika w zapisie jedno, dwu lub trzy cyfrowym. Identyczny mechanizm zastosowano przy opisie rysunków, czyli info-rysunek. W ten sposób uzyskano pełną zgodność między nazwą pliku rysunkowego, jego opisem oraz treścią. Łatwo jest grupować rysunki dotyczące tej samej części konstrukcji np ściany lecz zawierające różne jej warstwy. Wydruk lub eksport rysunków do PDF w ten sposób został również znacząco uproszczony.