Kluczowe zmiany w Dietrich's wersja 16

To całkowicie nowy moduł, który wchodzi do oferty wraz z nową wersją programu. Definicja modelu terenu jest przypisana do odrębnej, specjalne kondygnacji. Dolna płaszczyzna bryły terenu jest określona przez dolną krawędź tej że kondygnacji. Obszar modelu terenu jest zdefiniowany przez wyznaczony przez projektanta zakreskowany obszar. Wprowadzenie wewnętrznych zakreskowanych obszarów umożliwia edycję modelu terenu w przypadku planowanych prac ziemnych związanych z niwelacją terenu, lub wykopami. Górną płaszczyzna terenu definiuje zbiór punktów 3D zebranych w wyniku prac geodezyjnych. Program automatycznie dokonuje triangularyzacji powierzchni terenu. Korzystają z poziomic można dokonać „wyłagodzenia” surowej powierzchni terenu. Model terenu jest obiektem bryłowym, który można kształtować za pomocą obróbek. Jest to również obiekt wykazujący cechy auto-dopasowania w zakresie drobnych zmian danych. Bryła modelu terenu może otrzymać dowolną teksturę, aby atrakcyjnie zaprezentować obiekt wraz z otaczającym go terenem.

Spędzając wiele godzin projektując w środowisku Dietrich's 3D CAD/CAM dostrzegamy jak ważną cechą jest ergonomia interfejsu programu. Szybki dostęp do kluczowych funkcji, prostota oraz jednoznaczność wyboru elementów odgrywa tak samo ważną rolę jak wyrafinowane narzędzia.

Jedną z funkcji poprawiających komfort pracy projektantom są skróty klawiszowe definiowane bezpośrednio przez użytkownika. Stary system oparty o stałe sekwencje cyfrowy jest wciąż aktywny. Skróty można przypisać zarówno do funkcji programu jak również do punktów przyciągania oraz systemu selekcji obiektów. Skróty funkcyjne związane są bezpośrednio z modułem, w którym zostały zdefiniowane. Skróty klawiszowe dla punktów przyciągania i systemu selekcji obiektów mają charakter uniwersalny w całym środowisku projektowym. Do definicji skrótów można stosować pojedyncza literę w kombinacji z klawiszami funkcyjnymi Shift, Ctrl i Alt.

Wzorem wielu systemów CAD dodany został system śledzenia punktów przyciągania. Na podstawie położenie kursora względem najbliższych obiektów oraz ustawień dla punktów przyciągania program sugeruje punkt przyciągania. Informacje wyświetla się w formie piktogramu oraz podpowiedzi. 

Funkcje edycji elementów rysunkowych takich jak kopiowanie, kopiowanie równoległe oraz lustro posiadają dynamiczny podgląd położenia docelowego. Dzięki temu funkcje mocno zyskały na intuicyjności.

Zmiany objęły również system selekcji obiektów. Ze zbioru wybranych elementów można wykluczyć pojedyncze obiekty wskazując je ponownie z równoczesnym wciśniętym klawiszem Shift. Nowa opcja wyboru umożliwia selekcję obiektów na podstawie swego rodzaju podobieństwa. Podgląd obiektów o wspólnych cechach podobieństwa gwarantuje poprawność wyboru.

Program archiwizuje listę ostatnich 10 komend wybranych w każdym z modułów projektowych. Aby uzyskać dostęp do listy wystarczy wybrać lewy lub prawy klawisz kursora. Na ekranie pojawi się podręczne menu z listą ostatnio używanych komend. Listy mają charakter tymczasowy, zamkniecie programu, spowoduje wyczyszczenie list z komendami.

Funkcja eksportu modelu do formatu IFC uległa znaczącym zmianom. Wprowadzone zmiany objęły przede wszystkim format zapisu konstrukcji. Obecna struktura modelu zapisana w pliku IFC jest jasna i przejrzysta. Eksportowane są elementy konstrukcyjne oraz powiązane z nimi grupy strukturalne jak ściany czy stropy. Zakres eksportowanych obiektów można ograniczyć do obiektów widocznych na ekranie, aktywnych lub wybrać wszystkie. Różnice w interpretacji plików IFC, które występujące między systemami CAD wymusiły stworzenie odrębnych plików wynikowych dla nich. Obecnie projektant ma do dyspozycji dwie opcje eksportu: standard – dedykowany dla programów bazujących na OpenBIM oraz Revit – dopasowany do programu Autodesk Revit

System prefabrykacji panelowej dachów został rozbudowany o opcję definicji paneli horyzontalnych. To mniej popularne rozwiązanie, lecz mimo to stosowane bywa przez wielu producentów domów. W nowym układzie paneli dachowych dozwolone jest stosowanie układów wertykalnych, horyzontalnych lub mieszanych. Definicja paneli horyzontalnych realizowane jest nie na widoku połaci, lecz na jej przekroju. Projektant może wskazać położenie granic paneli korzystają z opcji pionowego lub prostopadłego rzutowania punktów na dolną lub górną płaszczyznę warstwy 0 dachu. Definicja konstrukcji panela horyzontalnego nie odbiega od metodologi stosowanej w dobrze znanych już panelach wertykalnych. Nowością jest możliwość remuneracji paneli dachowych.

Połączenie kleszczy z krokwiami realizowane były w trybie automatycznym jedynie na początku oraz na końcu kleszczy. Pośrednie połączenia wynikające z przecinania się układu elementów kleszczy i krokwi były pomijane. Ta dysfunkcja została usunięta i obecnie program realizuje wszystkie połączenia krokwi z kleszczami jakie występują w modelu.

Definicja krokwi została wzbogacona o nowy typ zakończenie krokwi w kalenicy. Opcja cięcia ukośnego umożliwia wykonanie cięcie krokwi w kalenicy w oparciu o kąt jaki tworzą krokwie z sąsiednich połaci. Funkcja szczególnie przydatna przy asymetrycznych układach połaci, gdy zachodzi konieczność ujednolicenia powierzchni oparcia krokwi na płatwi kalenicowej.

Zmiany objęły również moduł Lukarny. Została dodana nowa opcja kleszcze/jętki. Definicja tych elementów jest bliźniaczo podobna do funkcji stosowanej w konstrukcji dachu. Nie jest wymagane określenie zakresu stosowania kleszczy. Jest on wyznaczany automatycznie. Konstrukcja ściany frontowej oraz bocznych lukarny zostały wzbogacone o nowe typy połączeń: wrąb, wrąb z czopem oraz połączenie typu-T.

Nowością są również wymiany między skrajnymi krokwiami lukarny na dachu głównym. Ułatwiają one montaż krokwi dachu głównego powyżej oraz poniżej lukarny. Projektant kontroluje ich położenie góra/dół, typ wymianu oraz rodzaj zastosowanego połączenia z krokwiami

Z połączenie funkcji środek ciężkości oraz kombi-bloku zawiesia transportowe powstała całkowicie nowa funkcja. W pierwszym kroku następuje wyznaczenie położenia środka ciężkości panelu ściany. Projektant określa tak jak poprzednio zakres warstw, który ma zostać ujęty w kalkulacji. Kolejnym etapem jest określenie typu zawiesia i odpowiadającym im obróbkom. Konieczne są również parametry związanie z rozstawem punktów mocowania na trawersie, tolerancji w przypadku kolizji punktu zawiesia z obróbkami lub elementami konstrukcji ściany. Funkcja obsługuje różnorodne kształty ścian: prostokątne, trapezowe, ze ścięciem,symetryczne, asymetryczne, długie, krótkie. Funkcję można zastosować na pojedynczej ścianie lub wykonać operacją dla wszystkich ścian kondygnacji. Parametryczny charakter funkcji sprawia, że można ją stosować kilkukrotnie w celu uzyskania optymalnego układu zawiesi. Ilość zawiesi powiązana jest z długością ściany. Na podstawie określonych limitów krótkie ściany otrzymają jedynie jedno zawiesie, a dłuższe ściany powyżej trzy łub więcej.

Funkcja optymalizacji rozkroju drewna została zmodernizowana oraz otrzymała nowy bardziej funkcjonalny interfejs. Definicji przekrojów podlegających optymalizacji otrzymała nowoczesną strukturę drzewiastą, o trzech poziomach: materiał, szerokość oraz przekrój. Wprowadzone zostały dodatkowe oznaczenia z kolorami: biały – brak elementów o zadanym przekroju w zestawieniu, niebieski – elementy spełniają kryteria optymalizacji, czerwony – długość elementów w zestawieniu przekracza długość dostępnych elementów, cyferki – ograniczona ilość dostępnych elementów. Dodana została dodatkowa zmienna określająca ilość dostępnych elementów na magazynie. Projektant może ograniczać zbiór optymalizowanych elementów na postawie ich przynależności do części budynku (ściany, stropy, dach).

Moduł schodowy został wzbogacony o możliwość osadzenia stopni oraz podstopnic w deskach policzkowych za pomocą połączenia czopowego. Wprowadzone obróbki mają cechy mechaniczne i mogą podlegać produkcji.

Udoskonalony został import plików DXF / DWG. Równolegle z podstawowym widokiem rysunku /model/ importowane są również zdefiniowane widoki w formie zakładek /układy/. W ten sposób wybór fragmentu rozległego rysunku stał się bardzo prosty i szybki. Nową opcją jest definiowanie współczynnika skali importu rysunku na podstawie pomierzonej długości w importowanym rysunku i podaniem jej docelowej długości.

System dystrybucji płyt w module AKS otrzymał nową opcję – min odległość od przekrój referencyjnego. Nowe rozwiązanie umożliwia kontrolę dystrybucji płyt w oparciu i wybraną referencyjną warstwę płyt. Parametr określający minimalną odległość między punktami łączenia płyt eliminuje ryzyko nakładania się takich punktów na siebie. Algorytm dystrybucji w określonych przypadkach modyfikuje gabaryty płyt. 

Najnowsza wersja Dietrich's 3D CAD/CAD umożliwia po raz pierwszy bezpośredni eksport elementów konstrukcyjnych do środowiska obliczeniowego DC-STATIK. Na początek można eksportować następujące typy oraz układy elementów:

• krokwie zwykłe z podparciem w kalenicy
• płatwie pośrednie i kalenicowe
• belki stropowe
• układ belek stropowych tworzących pole stropu.

Transferowane belki posiadają przypisany materiał, schemat statyczny oparty na wzajemnym układzie elementów podporowych oraz przedefiniowane obciążenia wynikające z ich rozstawu. W przypadku układu belek stropowych następuje automatyczne wyznaczenie stref obciążeniowych dla każdej z belek stropu. Obliczenia realizowane są dla każdej z belek z osobna. Projektant ma do dyspozycji trzy opcje związane z transferem do DC-STATIK. Można zapisać obiekt obliczeniowy i uruchomić obliczenia, uruchomić obliczenia lub zapisać obiekt obliczeniowy bez wykonania obliczeń. 

Wyniki obliczeń w formie wykresów sił wewnętrznych, odkształceń czy też wytężenia materiału można prezentować w środowisku projektowym  Dietrich's 3D CAD/CAD.