Krokiew koszowa i narożna

Kształt dachu przyjęty do obliczeń oraz lokalizacja krokwi narożnej oraz koszowej ogrywa bardzo istotna rolę ze względu na obciążenia wiatrem  uwzględnione w obliczeniach.

Dla przypadku krokwi narożnej projektant może dokonać wyboru spośród czterech dostępnych opcji.

• połacie obie strony – do krokwi narożnej nie dochodzą żadne krokwie narożne
• kopertowy lewa strona – do krokwi narożnej dochodzą krokwie narożne z lewej strony
• kopertowy prawa strona – do krokwi narożnej dochodzą krokwie narożne z prawej strony
• kopertowy obie strony – do krokwi narożnej dochodzą krokwie narożne z lewej i prawej strony

Dla  krokwi koszowej dostępne są trzy przypadki.

• połacie obie strony – dach główny  do krokwi koszowej dochodzą linie kalenicy z lewej i prawej strony
• podrzędny – lewa strona  – wykusz, lukarna  do krokwi koszowej dochodzi linia kalenicy z lewej strony
• podrzędny – prawa strona  – wykusz, lukarna  do krokwi koszowej dochodzi linia kalenicy z prawej strony

Obliczenia krokwi narożnej i koszowej można wykonać dla przekroju: prostokątnego, z częściowym lub pełnym górnym fazowaniem, a nawet z dolnym cięciem koszowym.  W przypadku krokwi koszowej dostepne są warianty dla przekroju: prostokątnego, z wycinanym koszem, prostokatny zaniżony oraz dolnym cięciem narożnym. W obliczeniach uwzględniane są rzeczywisty kształt i powierzchnia przekroju poprzecznego elementu.

krokiew narożna:

• przekrój prostokątny
• przekrój fazowany
• przekrój częściowo fazowany

krokiew koszowa

• przekrój prostokątny
• przekrój wycinany kosz
• przekrój prostokątny zaniżony

Wysokość krokwi narożnej/koszowej można dopasować do wysokości krokwi umieszczonych na sąsiednich połaciach (wyznaczenie wysokości przekroju na podstawie dochodzących kulawek).

Dla przyjetego przekroju można stosować materiały z drewna litego lub klejonego. Grupa produktów drewnopochodnych to belki z klejonych warstwowo fornirów LVL różnych procentów.

• drewno lite klasy C i D
• drewno klejone klasy Glc i Glh
• drewno klejone CLT
• belki LVL, GLVL
• płyty OSB/3, OSB/4
• płyty 3-warstwowe SWP

Dla przekrojów z materiałów klejonych warstwowo, dozwolona jest kontrola ułożenia lamel/fornirów (na płasko/na sztorc) oraz orientacja fornirów (wzdłuż/ w poprzek).
 

Definicja wartości geometrycznych krokwi narożnej oraz koszowej jest oparta o parametry sąsiednich połaci. Na ich podstawie określane są kąt nachylenia i okapy krokwi. Projektant w tym zakresie ma dwie opcje.

Pierwsza z nich  polega na bezpośrednim podaniu parametrów sąsiednich połaci: kąta nachylenia, długości połaci, wysokości i długości okapów.

Drugie rozwiązanie oparte jest na wcześniejszym wykonaniu obliczeń zwykłych krokwi z sąsiednich połaci. Zawarte w nich informacje można wczytać dla lewej i prawej połaci. Program sam analizuje spójność wczytanych danych i wyświetla komunikat o ich poprawności.

• wg obliczeń krokwi
• wg parametrów połaci

Większość dachów oparta jest na planie prostokątnym, w którym linie okapów tworzą kąt 90 stopni. Obliczenia krokwi narożnej oraz koszowej można realizować również dla obiektów o nieregularnym kształcie.  Algorytm obliczeniowy pozwalana na określenie kąta utworzonego przez linie okapów w zakresie do 20 do 160 stopni.

• dachy prostokatne
• dachy o kształcie wieloboków
• altany od 5 kątnej do 18 kątnej

Obliczenia krokwi narożnej i koszowej można wykonać dla różnych wariantów zakresów obciążeń. Wyznaczają one kształt powierzchni, z której zbierane są obciążenia oraz ich wielkość. Zakres obciążeń wynika z typu przyjętej konstrukcji dachu oraz sposobu jego podparcia. Dopuszczalne są cztery warianty

• wg płatwi
• wg dwusiecznej
• wg powierzchni naroża /krokwie/
• wg powierzchni naroża /płatwi

Obciążenia środowiskowe ogrywają istotną rolę w wymiarowaniu krokwi. Kluczowe są przyjęte wartości obliczeniowe, lecz nie tylko. Program umożliwia uwzględnienie w obliczeniach nawisu śnieżnego na okapie oraz możliwości zsuwania się śniegu po połaci.

• nawis śnieżny na okapie
• zsuwanie śniegu po połaci

Oparcie krokwi narożnej i koszowej na murłacie, płatwi pośredniej czy też na płatwi kalenicowej realizowane jest za pomocą zaciosu. W obliczeniach zostaje uwzględnione osłabienie przekroju wynikające z wykonania zaciosu w krokwiach. W celu ułatwienia lokalizacji punktów podparcia w postaci płatwi, ich położenie jest określane dla każdej z połaci z osobna. Projektant może okreslić odległość płatwi od linii bazowej (zewnętrzna krawędź wieńca) lub wysokość dolnej krawędzi płatwi. Jako wartość wynikowa podane jest położenie podpory względem osi krokwi narożnej/koszowej.

• podpora przegubowa nieprzesuwna
• podpora przegubowa przesuwna

Podpora typu słup lub płatew

Użytkownik może dokonać zmiany charakteru pracy podpory. Podpora typu płatew skutkuje utworzeniem punktu podparcia oraz modyfikacją zakresu obciążenia. Redukcja obciążenia w miejscu podpory do zera.
Podpora typu słup skutkuje utworzeniem punktu podparcia lecz nie modyfikuje zakresu obciążenia.
 

Obciążenia własne takie jak ciężar konstrukcji oraz zabudowy połaci dachu wyznaczane są automatycznie na podstawie parametrów zapisanych w bazie materiałowej. Projektant ma możliwość zastosowania dodatkowych obciążeń w postaci sił lub momentów. Może zastosować obciążenia skupione i liniowe. Położenie obciążeń jest lokalizowane na podstawie odległości od linii bazowej dla lewej lub prawej połaci.

• transfer obciążeń między obliczeniami
• siły lub momenty
• lokalny lub globalny układ współrzędnych
• skupione, liniowe
• jednorodne lub trapezowe
• własne, zmienne, wyjątkowe, sejsmiczne

Wyniki obliczeń prezentowane są w formie tabelarycznej, jako stopień wytężenia materiału. Dla ułatwienia doboru optymalnego przekroju, podane są wyniki dla przekrojów pochodnych w stosunku do bazowego. Dodatkowym ułatwieniem jest kolorystyczne oznaczenie wyników (czerwony – zielony – żółty).
Obliczeniom poddane jest także połączenie za pomocą zaciosu między krokwią, a płatwią. Wyznaczony jest stopień wytężenia dla tego połączenia.
Wyniki zawierają wartość ugięcia maksymalnego oraz kryterium graniczne obliczeń.

Program generuje raporty obliczeniowe w formie dokumentów tekstowych. Projektant ma do wyboru kilka formatów: DOC, DOCX, PDF, RTF i ODT. Zakres informacji w raporcie można określić na czterech poziomach szczegółowości.

• skrócony
• standardowy
• szczegółowy
• bardzo szczegółowy

Wyniki obliczeń można przestawić w formie dokumentacji rysunkowej w formacie D-CAD 2D lub DXF. Rysunki mogą zawierać informacje obliczeniowe: wykresy sił wewnętrznych, linii ugięcia, obciążenia oraz reakcje podporowe. Program generuje również rysunki warsztatowe z szczegółowym wymiarowaniem elementu dla rzemieślnika.

.