Belka

Obliczenia belki można wykonać dla przekroju prostokątnego, fazowanego oraz ukośnego. Dla takiego przekroju można stosować materiały z drewna litego lub klejonego. Grupa produktów drewnopochodnych to belki z klejonych warstwowo fornirów LVL różnych procentów oraz belki dwuteowe.

Belki mogą być wykonane również z płyt drewna klejonego krzyżowo CLT.

• drewno lite klasy C i D
• drewno klejone klasy Glc i Glh
• drewno klejone CLT
• belki LVL, GLVL
• belki dwuteowe I-beam
• płyty OSB/3, OSB/4
• płyty 3-warstwowe SWP
   

Dla przekrojów z materiałów klejonych warstwowo, dozwolona jest kontrola ułożenia lamel/fornirów (na płasko/na sztorc) oraz orientacja fornirów (wzdłuż/ w poprzek).

Dodatkowy moduł stal umożliwia rozszerzenie możliwości obliczeniowych o kształtowniki stalowe typu: dwuteownik, ceownik czy też rura.

Definicja długości belki oparta jest na węzłach oraz podporach. Projektant określa położenie podpory lub węzła w formie wartości względnej lub bezwzględnej. Projektant dysponuje grupą predefiniowanych typów podpór. Nie ma możliwości definiowania podpór użytkownika o dowolnych stopniach swobody lub sprężystych.

• podpora przegubowa przesuwna
• podpora przegubowa nieprzesuwna
• podpora utwierdzenie
• podpora łyżwa pionowa
• połączenie przegubowe

Połączenia belek na długości można realizować za pomocą przegubów. Dla przegubów można przypisać połączenie typu nakładka skośna i wykonać jej obliczenia.

Opcja orientacji belki zwiększa spektrum zastosowania obliczeń ze zwykłej belki stropowej na stropodachy oraz ukośne płatwie. Kluczowymi parametrami są kąt nachylenia dachu lub stropodachu. Projektant ma kontrolę nad orientację belki względem linii okapu dachowego. Bazując na podanych parametrach program wyznacza wypadkowy kat nachylenia elementu.

• nachylona belka stropodachu
• ukośna płatew

Ze względu na dominujący charakter obciążeń stropów w postaci obciążeń użytkowych, analiza drgań belek stropowych stanowi bardzo istotny warunek stanu granicznego użytkowania. Procedura obliczeniowa została maksymalnie uproszczona dla ich efektywnego prowadzenia i oparta na kilkuletnich wynikach badań teoretycznych oraz praktycznych. Na tej podstawie został wprowadzony podział na dwie kategorie obliczeniowe stropów. W obliczeniach drgań uwzględniana jest obecność warstw jastrychów suchego lub mokrego. Projektant określa ich grubość oraz materiał. Istotną rolę ogrywa rodzaj oraz grubość płyt poszycia stropu. Istnieje możliwość dociążenia stropu w przypadku nie spełnienia warunku drgań belki.

• kategorie stropów
• graniczna wartość częstotliwości drgań
• graniczna wartość amplitudy drgań
• suchy lub mokry jastrych: materiał, grubość
• wypełnienie stropu: lekkie, ciężkie

Obciążenia własne takie jak ciężar konstrukcji oraz zabudowy stropu wyznaczane są automatycznie na podstawie parametrów zapisanych w bazie materiałowej. Podobnie wygląda sytuacja z obciążeniami użytkowymi stropów. Obciążenia o charakterze powierzchniowym przeliczane są na obciążenia liniowe na podstawie określonego rozstawu belek stropowych.
Projektant ma możliwość zastosowania dodatkowych obciążeń w postaci sił lub momentów. Może zastosować obciążenia skupione, liniowe lub nawet powierzchniowe.

• transfer obciążeń między obliczeniami
• siły lub momenty
• lokalny lub globalny układ współrzędnych
• skupione, liniowe, powierzchniowe
• jednorodne lub trapezowe
• własne, zmienne, wyjątkowe, sejsmiczne

Wyniki obliczeń prezentowane są w formie tabelarycznej, jako stopień wytężenia materiału. Dla ułatwienia doboru optymalnego przekroju, podane są wyniki dla przekrojów pochodnych w stosunku do bazowego. Dodatkowym ułatwieniem jest kolorystyczne oznaczenie wyników (czerwony – zielony – żółty). Dla przyjętego przekroju określony jest dozwolony rozstaw belek. Optymalizacji można dokonać dokonując zmiany przekroju lub rozstawu belek.
Dodatkową opcją po wykonaniu obliczeń belki jest możliwość określenia miejsca lokalizacji przegubów dla belki przegubowej ciągłej wieloprzęsłowej. Projektant ma możliwość wyboru lokalizacji spośród kilku propozycji oraz określenia typu połączenia. Wyznaczony jest stopień wytężenia dla tego połączenia.
Wyniki zawierają wartość ugięcia maksymalnego oraz kryterium graniczne obliczeń.